TO TUTAJ: Zanim nacieszymy się linkami kanału TED, który uważam za niezwykłe zjawisko, pozwolę sobie na umieszczenie tu linku do pierwszego tak obszernego materiału z 2018 roku o moim survivalu, jaki mi się przytrafił (poza nagraniami w Radiowej Trójce). Zapraszam do pogadulstwa…
Bardzo cenimy sobie działalność TED. Na pewno znajdziecie tu informacje oraz nowe sposobów myślenia w zakresie, który jawi się jako niezbędny do wzięcia pod uwagę. Polecam zatem (kliknij na kolorowy tekst):
Niebezpieczne zabawy dla dzieci Gevera Tulley’a — pokazują, że dzieci radzą sobie doskonale, a skaleczenie wcale nie jest tragedią, zwłaszcza, gdy dorosły czuwa nad przebiegiem zajęć. Odgradzając dzieci od małych zagrożeń, a potem tych większych — nie nauczymy ich ostrożności i radzenia sobie z problemami.
Gever Tulley w akcji — potwierdza: tak… dzieci radzą sobie doskonale, ale wychodzi im to gorzej, kiedy dorośli się wtrącają, więc zniechęcają się wtedy.
Sir Ken Robinson rewolucjonizuje — edukację, bo szkoła niszczy lub zaniedbuje nasze talenty, nie potrafi nawet pomóc nam w ich odkryciu. Trzylatek nie jest to połowa sześciolatka — rozwój to nie proces produkcyjny, ale biologiczny. Zmieńmy metody…
Decyzje w ujęciu Sheeny Iyengar — pokazują dobitnie, że problemy decyzyjne są połączone np. z motywacjami, będących ich źródłem. Jak jednak źródła różnią się między sobą? Wystarczy po prostu mieszkać gdzie indziej. Mocny materiał!
Barry Schwartz o decyzjach — myślimy, że pozostawienie nam wolnego (i dużego) wyboru daje nam szczęście; ale nie kiedy chcemy usłyszeć od lekarza, JAK powinniśmy się leczyć
Barry Schwartz o decyzyjnych problemach — ukazuje, że żyjąc w XXI wieku sądzimy, że to dobrze dla nas, gdy nam się daje wolność wyboru. Ale cywilizacyjny nadmiar możliwości wyboru nie daje wolności — on paraliżuje. Sokrates powiedział: „Cokolwiek wybierzesz, będziesz żałował”
Barry Schwartz apeluje o „praktyczną mądrość” — ma to być o antidotum na biurokratyczne szaleństwo. Twierdzi on mocno, że zasady często zawodzą, zachęty często uderzają rykoszetem, ale praktyczna, codzienna mądrość pomoże odbudować nasz świat. Włączcie tłumaczenie na polski…
Barry Schwartz kontynuuje opowieść o „praktycznej mądrości” — a to robi rażenie. Byle myśleć. Dedykuję survivalowcom, i nie tylko, aby pomyśleli, co to znaczy „błyszczeć” i jak to ma się do „mądrości”. Włączcie tłumaczenie na polski…
Joshua Klein dogadał się — i twierdzi, że jeśli chcemy, żeby coś się stało, możemy się z kimś dogadać w tej sprawie. Joshua dogadał się z wronami…
Philip Zimbardo — ten właśnie — o dobrym i złym człowieku — opowiada znając wszystko od podszewki. To właśnie ty, dobry człowieku, możesz w jednej chwili stać się tym, który znęca się sadystycznie nad innym człowiekiem. Potrzebny jedynie katalizator…
Zimbardo jednak mówi: „Heroizm jako antidotum na zło, poprzez pobudzanie bohaterskiej wyobraźni, w szczególności u dzieci. Chcemy, aby dzieci uważały się za przyszłych bohaterów, czekających na właściwy moment by zachować się bohatersko. Moje życie oddala się od zła, zaznanego w dzieciństwie w stronę zrozumienia bohaterów. Banalność heroizmu polega na tym, że zwykli ludzie dokonują heroicznych czynów. To kontrapunkt dla „Banalności zła” Hanny Arendt. Nasi tradycyjni bohaterowie to zły przykład, bo stanowią wyjątki. Poświecili całe swoje życie pewnej idei. Dlatego znamy ich imiona. Dzieci uwielbiają swoich bohaterów za ich nadprzyrodzonymi zdolności. Trzeba przekonać dzieci, że większość bohaterów to zwykli ludzie, zaś niezwykłym jest ich heroiczny czyn.” Dla rozważnych.
Chris Downey o byciu niewidomym — niezwykła opowieść, by zrozumieć, jakim regułom myślenia i spostrzegania świata oraz własnego życia podlega człowiek — czyli coś dla survivalu. Coś, co powtarzałem: patrzymy na niewidomych i niczego od nich się nie uczymy. Oni są niepełnosprawni, a my, dzielni, sprawni i odważni… w każdej chwili możemy być.
Jeśli macie ciekawe linki z tej serii — podeślijcie!
Wspomnienie… Wypowiedzi instruktorów survivalu wkrótce po niesławnym zimowym „zaliczeniu” w Bieszczadach jednej z grup survivalowych z południowo-wschodniej Polski.
Krzysztof Krisek Kwiatkowski