Survival ma istotny zamiar w swoim działaniu. Jest to dążenie do poznania i rozważenia błędów, własnych oraz cudzych. Jasne też jest, że nie z potrzeby wytykania ich lub popisywania sie własną doskonałością. Popełnienie błędu staje się przyczynkiem do szerzenia wiedzy o tym, że oto właśnie taki błąd powstał, czego dotyczył, w jakich okolicznościach, skąd się wziął, co spowodował, co jeszcze mógł spowodować, itp.

Szkoła nie uczy nas o błędach, byśmy ich nie popełniali więcej. Szkoła nas za błędy karze. Niezwykle surowo. Nazywam to tresurą awersyjną.

Survival nam będzie wdzięczny za podzielenie się informacjami o błędach. W survivalu to mądrość — umieć bez spinania się i otwarcie mówić o swoich błędach.