Czynniki przetrwania

Survival od zawsze — w ciągu całej historii ludzkiego gatunku — obejmował wszelkie działania przetrwaniowe. Mieści się w tym codzienne zdobywanie pokarmu i tworzenie zapasów, budowanie schronień, gromadzenie opału i pilnowanie ognia, obrona przez atakiem z zewnątrz, a nawet tworzenie społecznych systemów bezpieczeństwa (armia, ratownictwo, itp.).

Survival, który nas interesuje, dotyczy powrotu do dawnej myśli przetrwaniowej, tej zakodowanej w naszych instynktach i odruchach, w ludowym przekazie, w niektórych czynnościach rzemieślniczych, a utraconej z powodu naszego uzależnienia od czynników i uwarunkowań cywilizacji technicznej, automatycznej, masowej.

W następstwie jesteśmy uzależnieni od zmian w naszych, człowieczych właściwościach — dużego wzrostu poziomu bezradności wyuczonej w społeczeństwach własnych i kooperujących.

Mam nawet i taką natrętną myśl, że wkrótce, kiedy oprzytomniejemy, zaczniemy jeździć do „dzikich ludów” nie po to, aby się nacieszyć tą idiotyczną „naszą przewagą techniczną i intelektualną” (że nie wspomnę o tzw. regułach dobrego wychowania, które w sporej części nie służą podnoszeniu wartości osobniczej, ale „wytresowaniu do życia w społeczeństwie”).

Będziemy wymykać się ukradkiem do nich, by uratować w sobie co się da…


potrzebna głowa

Kiedy piszę poniżej „Survival stał się”, mam na myśli nie zjawisko zabawy w traperów lub jednostki specjalne, lecz świadome przetwarzanie osobnika z-typowego-poziomu na tego z-wyższego-poziomu. Kto nie wyczuwa różnicy, ten będzie się nadal bawił. Mimo, że zabawa daje pozytywne skutki, brak jej głębszej myśli… Ponieważ nie znam głębszych myśli moich Rodaków, uznaję więc, że zwrot „Survival stał się” oznacza moją nadzieję, że tak jest. Wyobrażam sobie moją radość, kiedy o tym się przekonam.

Survival ponowoczesny (w świecie high-tech) stał się rodzajem działalności człowieka nastawionej na przetrwanie w ekstremalnych warunkach dzięki doświadczeniu, przewidywaniu, aktywności, przemyślności, wiedzy. Jego istotą jest proces przygotowujący do ochrony siebie. Zatem interesuje nas ta forma uprawiania survivalu, która wynika z działania świadomego i celowego, nastawionego na doskonalenie siebie samego oraz na zdeterminowane działanie w sytuacjach opresyjnych.

Survival oznacza sytuację czyjegoś pozostania przy życiu, z tym, że istotą tego zdarzenia jest jego jednostkowy i indywidualny charakter. Inaczej mówiąc — z naszym losem jesteśmy pozostawieni sami sobie. Wykorzystanie wszelkich czynników przetrwania jest tylko w naszej gestii. Zrozumienie tego decyduje o naszym przetrwaniu.

– Czy survival oznacza sytuację czyjegoś pozostania przy życiu w stanie wegetatywnym?
– A sytuację czyjegoś pozostania przy życiu jako zaburzonego psychicznie?
– A pozostanie przy życiu, lecz bez zdolności do prawidłowego funkcjonowania społecznego?

Uznajmy, że survival oznacza sytuację czyjegoś pozostania przy życiu w możliwie najlepszym stanie fizycznym, psychicznym, społecznym… Oznacza to więc: zachowanie życia i jego optymalnych parametrów.

Postępowanie przetrwaniowe oznacza sytuację czyichś dążeń do:

  • poznania siebie samego jako obiektu zagrożeń
  • poznania typów i rodzajów zagrożeń
  • poznania technik przetrwaniowych
  • poznania siebie samego jako skutecznie działającego w ramach osobistej ochrony w sytuacji przygody
    oraz treningu (w sytuacji antycypowania realnych zdarzeń)
  • działania w sytuacjach opresyjnych zgodnie z wypracowanymi regułami

potrzebna głowa

Istnieją elementów rzeczywistości, które mają dla człowieka istotne znaczenie. Szczególnym fenomenem jest życie i to ono jest głównym punktem zainteresowania. Przez wieki badając je — określiliśmy warunki, których spełnienie gwarantowało, że życie nie skończy się przedwcześnie. One są czynnikami decydującymi.

  • czas — jest zarazem naszym odchodzeniem z tego świata (krótki czas życia, czas tracony), jak i okresem do dyspozycji (muszę to skończyć do piątku; mam dużo czasu), czasem jest ściśle dopasowany do czynności (wejście na szczyt ok. 5 godzin), do rozwoju zjawiska (wiosną się zazieleni), ale też wyzwaniem (musisz się zmieścić w 4-5 sekundach…!)
  • przestrzeń — nasz habitat (np. step), nasza twierdza (osłona, dach nad głową), nasz kraj (spójna struktura społeczna na określonym obszarze), ograniczenie możliwości szybkiego poruszania się (szmat drogi; trzeba przejść przez góry), ale też możność oddalenia się, zmiany miejsca na lepsze
  • zasoby i zjawiska naturalne — tlen, ciepło dnia, woda i ogień, bezpieczne schronienie, możliwa do zdobycia żywność, itp.
  • zasoby ludzkie — liczba wrogów, liczba oddanych sojuszników, liczba chętnych do zdobycia jednego zasobu (kromka chleba), ilość rąk do pracy, solidna współpraca, wymiana zasobów; ci, którzy będą przeszkadzać, ci, którzy pomogą, ci, których brak, najbliżsi
  • zasoby własne — coś, czego jestem pewien, co mam dla siebie, co mam schowane do swojej dyspozycji, co mogę wymieniać na inne dobro; ja sam, moja energia, moja odporność, moja wiedza, moje doświadczenie, moje zdolności, moi bliscy, moje przyjaźnie, moje kontakty i możliwości. Będą to nasze zbiory książek oraz filmów, które nas wspierają i inspirują; nasze przedmioty i narzędzia, które nigdy nie zawiodą w potrzebie. W ramach tych zasobów własnych znajdują się nasze naturalne potrzeby (i te wytworzone przez nas, jak na przykład upodobanie do muzyki Bacha, piwo lub jedzenie frytek), zbiór ogólnej i specjalistycznej wiedzy zestawionej z naszym osobistym doświadczeniem, itd. Od tego wszystkiego zależą nasze decyzje i wybory

Uwzględniając czynnik czasu survival dotyczy sytuacji byłych, obecnych i przyszłych. Bowiem sytuacja:

  • była — jest naszym już zdobytym doświadczeniem
  • obecna — zadaniem stojącym przed nami tu i teraz (nasza wiedza, doświadczenie, ocena sytuacji, nastawienie zadecydują czy wygramy, czy też nie)
  • przyszła — wiedzą do zdobycia i… zarazem wielką nieznaną.